Ο ασκός ή οι ασκοί του Αιόλου;

Προέλευση φράσης

Ο Οδυσσέας στη ραψωδία κ της Οδύσσειας του Ομήρου αφηγείται τις περιπέτειες του στην Αιολία, το πλωτό νησί του Αιόλου, του θεού των ανέμων. Όπως περιγράφει ο ίδιος, ο θεός του δώρισε έναν ασκό, όπου είχε κλείσει όλους τους ενάντιους ανέμους κι έτσι εκείνος με τους συντρόφους του αντίκρισαν την πατρίδα μετά από ταξίδι εννέα ημερών. Όταν ο Οδυσσέας αποκοιμήθηκε, οι σύντροφοι του, νομίζοντας ότι ο ασκός έκρυβε έναν θησαυρό, τον άνοιξαν. Αμέσως ξεχύθηκαν οι άνεμοι και ξέσπασε τρικυμία που τους γύρισε πίσω στον Αίολο, ο οποίος έδιωξε τον Οδυσσέα, γιατί κατάλαβε ότι τον κατέτρεχε θεϊκή κατάρα.

Πηγή: Ομηρικά Έπη, Οδύσσεια, Α’ Γυμνασίου, Εκδόσεις “Διόφαντος”

Ενικός ή Πληθυντικός;

Βάσει της παραπάνω αφήγησης, ορθότερη κρίνεται η χρήση ενικού.

Σήμερα η φράση χρησιμοποιείται για πράξεις που έχουν ανεξέλεγκτες συνέπειες.

Παρόλα αυτά, η φράση στον πληθυντικό δικαιολογείται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δηλώνεται σειρά δυσάρεστων εξελίξεων.