«Tabula» στην Αρχαία Ρώμη ήταν η κέρινη πλάκα πάνω στην οποία έγραφαν. Όταν ήθελαν να «σβήσουν» τα γραπτά τους, θέρμαιναν το κερί μέχρι να αρχίσει να λιώνει και τότε έτριβαν την επιφάνεια, λυαίνοντάς την.
«Tabula rasa» σημαίνει «άγραφος πίνακας» και χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν άνθρωπο με καθαρό μυαλό, που δεν έχει επηρεαστεί από τίποτα. Ξεκίνησε ως όρος της φιλοσοφίας, για να αποδώσει τη θεωρία ότι ο άνθρωπος γεννιέται χωρίς γνώσεις για τον κόσμο, χωρίς προϋπάρχουσες αντιλήψεις και προκαταλήψεις. Πρώτη φορά εμφανίστηκε στα λατινικά μετάφραση του έργου του Αριστοτέλη, «Περί Ψυχής» και αργότερα ήταν ένας απ’ τους βασικούς όρους του φιλοσόφου Τζον Λοκ.
Η θεωρία του «άγραφου πίνακα» ήταν συνδεδεμένη με το φιλοσοφικό ρεύμα του «εμπειρισμού», το οποίο υποστήριζε πως η ανθρώπινη γνώση αποκτιέται μέσα από εμπειρίες της ζωής και από τα στοιχεία που προσλαμβάνει ο άνθρωπος μέσω των αισθήσεων και των συναισθημάτων του.
Πηγή: www.mixanitouxronou.gr