Μεγάλη σύγχυση επικρατεί στη γραφή των τύπων που παράγονται από το αρχαίο “μειγνύω/ μείγνυμι” ή “μιγνύω/ μίγνυμι”, ακριβώς επειδή στα αρχαία ελληνικά το ρήμα συναντάται και με τις δύο γραφές.
Επομένως, ετυμολογικά δικαιολογούνται και οι δύο τύποι.
Ωστόσο, βάσει της παρουσίας των παράγωγων τύπων του ρήματος στα αρχαία κείμενα, προτείνεται η εξής διάκριση:
● ~ει~ : Τα θέματα -μειγ- και -μειξ-, όταν εμπεριέχονται σε ρήμα.
π.χ. Αναμειγνύω
● ~ι~: Τα υπόλοιπα θέματα.
π.χ. μίγμα, μικτός, αναμίχθηκα.
Πηγή: Μπαμπινιώτης, Γ. (2014) Λεξικό των δυσκολιών και των λαθών στη χρήση της Ελληνικής , Κέντρο Λεξικολογίας
Discover more from Philologist-ina
Subscribe to get the latest posts to your email.