Βαρύτονα λέγονται τα ρήματα που δεν τονίζονται στη λήγουσα, π.χ. λύω, νομίζω, διώκω

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ

Για τον ενεστώτα: Προσθέτουμε στο χρονικό θέμα του ρήματος τις καταλήξεις του ενεστώτα. λύ -ω

Για τον παρατατικό: Προσθέτουμε στην αρχή του θέματος αύξηση.

πάτησε παρακάτω για μια πλήρη παρουσίαση στα είδη της αύξησης: http://philologist-ina.gr/?page_id=790

Στη συνέχεια, προσθέτουμε στο χρονικό θέμα του ενεστώτα τις καταλήξεις του παρατατικού, ἔ – λυ – ον

Για τον μέλλοντα: Παίρνουμε το ρήμα όπως το κλίναμε στον ενεστώτα και ανάμεσα στο θέμα και στην κατάληξη προσθέτουμε το χαρακτηριστικό γράμμα του μέλλοντα που είναι το –σ– και λέγεται χρονικός χαρακτήρας. λύ -σ- ω

Για τον αόριστο: χρησιμοποιούμε το θέμα έτσι όπως διαμορφώθηκε στον μέλλοντα, (δηλαδή με το χρονικό χαρακτήρα -σ- ή -ψ- ή -ξ-ανάμεσα στο θέμα και στην κατάληξη) και προσθέτουμε τις καταλήξεις του αόριστου. Ο αόριστος έχει αύξηση. Όσες αλλαγές έγιναν στον παρατατικό οι ίδιες ισχύουν και για τον αόριστο. Θα έχουμε συνεπώς και συλλαβική και χρονική αύξηση. ἔ -λυ -σ-α

Για τον παρακείμενο: θα πρέπει να προσέξουμε τον χαρακτήρα και τον αναδιπλασιασμό.

πάτησε παρακάτω για μια πλήρη παρουσίαση στα είδη του αναδιπλασιασμού: http://philologist-ina.gr/?page_id=790

Πριν από τις καταλήξεις του παρακειμένου βάζουμε το χαρακτηριστικό γράμμα του παρακειμένου που είναι το -κ- , χρονικός χαρακτήρας. λέ – λυ – κα

Για τον υπερσυντέλικο: χρησιμοποιούμε το θέμα όπως διαμορφώθηκε στον παρακείμενο. Αν το ρήμα στον παρακείμενο αρχίζει από σύμφωνο, (π.χ. λέλυκα), τότε βάζουμε συλλαβική αύξηση, δηλ. το ἐ και στο τέλος τις καταλήξεις του υπερσυντέλικου, ἐ – λε – λύ – κειν. Αν το ρήμα στον παρακείμενο (όχι στον ενεστώτα) αρχίζει από φωνήεν τότε δε θα κάνουμε καμία αλλαγή.

Κλίση Φωνηεντόληκτων Βαρύτονων Ρημάτων στην Ενεργητική Φωνή

ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ ΜΕ ΜΕΣΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Για τον ενεστώτα: Προσθέτουμε στο χρονικό θέμα του ρήματος τις καταλήξεις του ενεστώτα. λύ -ομαι

Για τον παρατατικό: Προσθέτουμε στην αρχή του θέματος αύξηση. Στη συνέχεια, προσθέτουμε στο χρονικό θέμα του ενεστώτα τις καταλήξεις του παρατατικού, ἐ – λυ – όμην

Για τον μέλλοντα: Παίρνουμε το ρήμα όπως το κλίναμε στον ενεστώτα και ανάμεσα στο θέμα και στην κατάληξη προσθέτουμε το χαρακτηριστικό γράμμα του μέλλοντα που είναι το –σ– . λύ -σ- ομαι

Για τον αόριστο: χρησιμοποιούμε το θέμα έτσι όπως διαμορφώθηκε στον μέλλοντα και προσθέτουμε τις καταλήξεις του αόριστου. Ο αόριστος έχει αύξηση. ἐ -λυ -σ-άμην

Για τον παρακείμενο: θα πρέπει να προσέξουμε τον χαρακτήρα και τον αναδιπλασιασμό. λέ -λυ -μαι

Για τον υπερσυντέλικο: χρησιμοποιούμε το θέμα όπως διαμορφώθηκε στον παρακείμενο. Αν το ρήμα στον παρακείμενο αρχίζει από σύμφωνο, τότε βάζουμε συλλαβική αύξηση, δηλ. το ἐ και στο τέλος τις καταλήξεις του υπερσυντέλικου, ἐ – λε – λύ – μην. Αν το ρήμα στον παρακείμενο (όχι στον ενεστώτα) αρχίζει από φωνήεν τότε δε θα κάνουμε καμία αλλαγή.