1.Συμφωνία των Κύριων Όρων στην Απλή Πρόταση

Συμφωνία Ρήματος – Υποκειμένου

Το ρήμα συμφωνεί με το υποκείμενό του στο πρόσωπο και στον αριθμό:
Ἐγὼ ὁρῶ.
Ὑμεῖς λύετε.
Οἱ νεανίαι μανθάνουσιν.

➤ Όταν το υποκείμενο του ρήματος είναι ουδέτερου γένους και πληθυντικού αριθμού, ενδέχεται το ρήμα να τίθεται στο γ′ ενικό πρόσωπο. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται αττική σύνταξη
Τὰ παιδία παίζει.

Συμφωνία Κατηγορουμένου – Υποκειμένου

Προσοχή ! !

  • Αν το κατηγορούμενο είναι επίθετο, συμφωνεί κατά γένος, αριθμό και πτώση με το υποκείμενο. Αν είναι ουσιαστικό, τότε συμφωνεί με το υποκείμενο αναγκαστικά κατά πτώση και τυχαία κατά γένος και αριθμό.
    • Π.χ. : Ό ἀνήρ ἐστί ἀνδρεῖος.
    • Ενώ: Ή πόλις φρούριον κατέστη.

➤ Αν το υποκείμενο είναι γένους αρσενικού ή θηλυκού και δηλώνει κάτι γενικό, το κατηγορούμενο τίθεται σε ενικό αριθμό και σε ουδέτερο γένος. Στην περίπτωση αυτή εννοούνται οι λέξεις πρᾶγμα, χρῆμα ή κτῆμα.

Γενική Κατηγορηματική

2.Συμφωνία των Κύριων Όρων στη Σύνθετη Πρόταση

Συμφωνία Ρήματος – Υποκειμένου

Σε μια σύνθετη πρόταση με δύο ή περισσότερα υποκείμενα:

  1. Όταν αυτά είναι του ίδιου προσώπου, το ρήμα τίθεται:
    • Στον πληθυντικό αριθμό και στο πρόσωπο των υποκειμένων:
      Κριτίας καὶ ὁ Ἱππόμαχος φίλοι εἰσίν.
    • Στον ενικό αριθμό και συμφωνεί με το πλησιέστερο ή το σημαντικότερο, κατά τον ομιλητή, υποκείμενο:
      Ἐστρατήγει Κριτίας καὶ Ἱππόμαχος.
  2. Όταν αυτά είναι διαφορετικών προσώπων, το ρήμα τίθεται:
    • Στον πληθυντικό αριθμό και στο επικρατέστερο πρόσωπο· επικρατέστερο είναι το πρώτο πρόσωπο από το δεύτερο και το τρίτο, και το δεύτερο πρόσωπο από το τρίτο:
      ἐγὼ καὶ σὺ φίλοι ἐσμέν.
    • Στον αριθμό και στο πρόσωπο του πλησιέστερου ή του σημαντικότερου, κατά τον ομιλητή, υποκειμένου:
      Οἶδα καὶ ἐγὼ καὶ σύ.

Συμφωνία Κατηγορουμένου – Υποκειμένου

Σε μια σύνθετη πρόταση με δύο ή περισσότερα υποκείμενα, το κατηγορούμενο τίθεται στον πληθυντικό αριθμό και στο γένος που υπαγορεύουν οι παρακάτω κανόνες:

  1. Αν τα υποκείμενα είναι έμψυχα του ίδιου γένους, το κατηγορούμενο τίθεται στο κοινό γένος των υποκειμένων
  2. Αν τα υποκείμενα είναι έμψυχα διαφορετικού γένους, το κατηγορούμενο τίθεται στο ισχυρότερο γένος των υποκειμένων· ισχυρότερο γένος είναι το αρσενικό από το θηλυκό και το ουδέτερο, και το θηλυκό από το ουδέτερο.
  3. Αν τα υποκείμενα είναι άψυχα, το κατηγορούμενο τίθεται:
    • Στο γένος των υποκειμένων
    • Στο ουδέτερο γένος
  4. Αν τα υποκείμενα είναι άλλα έμψυχα και άλλα άψυχα, το κατηγορούμενο τίθεται:
    • Στο γένος των εμψύχων
    • Στο ουδέτερο γένος.


Discover more from Philologist-ina

Subscribe to get the latest posts to your email.