Μετοχές

Η μετοχή είναι ένα ρηματικό επίθετο με τρία γένη και τρεις καταλήξεις.

Επιθετική λέγεται η μετοχή που συνήθως συνοδεύεται από άρθρο και λειτουργεί ως επίθετο στον λόγο, δηλαδή προσδιορίζει ουσιαστικά ή αντωνυμίες, π.χ. ὁ φεύγων πόνους φεύγει τιμάς (αυτός ο οποίος αποφεύγει τους κόπους αποφεύγει τις τιμές.

  • Δέχεται άρνηση ού, όταν εκφράζει το πραγματικό (ἐς τόν μέλλοντα καί ὅσον οὐ παρόντα πόλεμον – στον πόλεμο που θα γίνει και ο οποίος δεν άρχισε ακόμη)
  • Δέχεται άρνηση μή, όταν εκφράζει κάτι υποθετικό ή υποκειμενικό (ὁ μή δαρείς οὐ παιδεύεται – αυτός ο οποίος δε δάρθηκε δεν παιδεύεται)

Αναφορική: ονομάζεται και έτσι, καθώς ισοδυναμεί με αναφορική πρόταση.

Ουσιαστικοποιημένη: ονομάζεται όταν το ουσιαστικό που προσδιορίζει παραλείπεται και παίρνει τη θέση του. Συνηθισμένες ουσιαστικοποιημένες μετοχές:

ὁ ἄρχων = ο αρχηγόςοἱ κρατοῦντες = οι άρχοντες
ὁ κλέπτων = ο κλέφτηςοἱ προσήκοντες = οι συγγενείς
ὁ νικῶν = ο νικητήςτὀ δέον = το πρέπον
ὁ φεύγων = ο κατηγορούμενος, ο εξόριστοςτό δοκοῦν = η γνώμη
ἡ εἰμαρμένη = η μοίρατό λυσιτελοῦν = η ωφέλεια
ἡ ἐπιούσα = η επόμενη ημέρακλπ.

Συμπληρώνει το νόημα του ρήματος και έχει θέση κατηγορηματικού προσδιορισμού ή κατηγορουμένου.

  • Είναι πάντοτε άναρθρη.
  • Δέχεται άρνηση οὐ.
Συνδετικάεἰμί, γίγνομαι, ὑπάρχω, τυγχάνω, λανθάνω, κλπ
Ψυχικού πάθουςἀγαπῶ, ἀγανακτῶ, αἰσχύνομαι, χαίρω, λυποῦμαι, κλπ
Ανοχήςἀνέχομαι, ὑπομένω, κάμνω, κλπ.
Έναρξης – Λήξηςἄρχω, ἄρχομαι, παύω, παύομαι, κλπ.
Αίσθησης, Γνώσηςαἰσθάνομαι, ἀκούω, ὁρῶ, γιγνώσκω, κλπ.
Μνήμης – Λήθηςμέμνημαι, ἐνθυμοῦμαι, κλπ.
Αγγελίας – Δήλωσηςδείκνυμι, δηλῶ, φαίνομαι, άγγέλλω, ἐλέγχω, κλπ.
Το υπόλοιπο άρθρο είναι διαθέσιμο μόνο για τα μέλη της Philologist-ina Pro.
Απόκτησε πρόσβαση σε πίνακες θεωρίας, ασκήσεις και αποκλειστικό υλικό, με ετήσια συνδρομή στη Philologist-ina Pro με 12 €.

Σχολιάστε

Σχόλια

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γιατί δεν ξεκινάτε τη συζήτηση;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *