Περίληψη

Βήματα για μια επιτυχημένη περίληψη:

Φράσεις για την αρχή της περίληψης:

Ρήματα για την Περίληψη:

Γενικές οδηγίες

1) Αποφεύγουμε την υπερβολική αφαίρεση και προσπαθούμε να αποδώσουμε τα επιχειρήματα του συγγραφέα σε σωστή αναλογία.

2)Δεν χρησιμοποιήσουμε αυτούσιες φράσεις του κειμένου, μόνο αν είναι εντελώς απαραίτητο. Τότε χρησιμοποιούμε εισαγωγικά.

3) Δε σχολιάζουμε τις απόψεις του συγγραφέα ,ούτε θετικά ούτε αρνητικά.

4)Παραλείπουμε τις επεξηγήσεις, τα παραδείγματα και τα σχήματα λόγου .

5) Μετατρέπουμε τις μεταφορές σε κυριολεξίες.

6) Χρησιμοποιούμε κατά κανόνα το τρίτο πρόσωπο .

ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΥΚΝΩΣΗΣ

α. Η επιλογή γίνεται μέσα από την απαλοιφή ονοματικών ή άλλων προσδιορισμών, την κατάργηση συμπληρωματικών προτάσεων κ.τ.λ. Ενεργοποιείται, όταν πρόκειται να παραλειφθούν πληροφορίες του πρωτοτύπου.

 π.χ. Έφτασε στην πανέμορφη πόλη με τις πλατείες, τα μαγαζιά, τις πολυκατοικίες.  → έφτασε στην πόλη.

β. Η μείωση μπορεί να επιτευχθεί μέσα από:

 ─ απλή γενίκευση: όταν στοιχεία ενός συνόλου αντικαθίστανται από το όνομα που χαρακτηρίζει το σύνολο.

π.χ. Για την πρώτη μέρα στο σχολείο αγόρασα χαρτιά, στυλό, γόμες, ξύστρες, χάρακες → Αγόρασα γραφική ύλη.

─ αντιπροσώπευση, αντικατάσταση μίας σειράς ενεργειών από μια φράση που συνοψίζει την όλη πράξη

π.χ. Ο αστυνόμος υπέβαλε ερωτήσεις στον ύποπτο για το θύμα και για το άλλοθί του κατά την ώρα του εγκλήματος.     → Ο αστυνόμος ανέκρινε τον ύποπτο.

─ αναγωγή στην υπερκείμενη έννοια, απόδοση εννοιών της ίδιας κατηγορίας με έναν περιεκτικό όρο.

π.χ. Στην εκδήλωση έδωσαν το παρόν η κυβέρνηση, οι βουλευτές και ο νομάρχης. → Στην εκδήλωση ήταν παρούσα η πολιτική ηγεσία.

γ. Ο μετασχηματισμός του κειμένου πραγματοποιείται μέσα από:

─ τον παραλληλισμό: αντικατάσταση δευτερευουσών προτάσεων από μετοχές

π.χ.  Συχνά οι πολιτικοί συνδέονται με διαπλεκόμενα συμφέροντα ,γεγονός που τροφοδοτεί αφορμή για ποικίλες αντιδράσεις → προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις

Στόχοι της περίληψης

1. Η αντικειμενική απόδοση του περιεχομένου με διάφο­ρες τεχνικές πύκνωσης

2. Η χρήση ουδέτερου πληροφοριακού ύφους.

3.  Η σωστή δομή

4. Η επιλογή της καταλληλότερης σύνταξης, ενεργητικής ή παθητικής.