1. Ανώμαλα Ουσιαστικά Κατά το Γένος
ὁ σῖτος, ὁ δεσμός, ὁ σταθμός
2. Ετερόκλιτα Ουσιαστικά
3. Μετάπλαστα Ουσιαστικά
4. Ιδιόκλιτα Ουσιαστικά
5. Ελλειπτικά Ουσιαστικά
Μόνο ονομαστικη, αιτιατική και κλητική ενικού:
τὸ ὄφελος, τὸ ὄναρ, τὸ ὕπαρ (όραμα, οπτασία), τὸ δέμας (σώμα), τὸ σέβας και τὸ σέλας (λαμπρό φως)
το ουσιαστικό μάλης συναντάται μόνο στη φράση ὑπό μάλης (κάτω από τη μασχάλη)·
το ουσιαστικό νέωτα συναντάται μόνο στη φράση ἐς νέωτα (του χρόνου)·
Μόνο κλητική:
ὦ μέλε(καλέ μου) και ὦ τᾶν (φίλε μου).
6. Άκλιτα Ουσιαστικά
Ἀκλιτα ουσιαστικά είναι:
το ουδέτερο ουσιαστικό τὸ χρεὼν (= η ανάγκη)
τα ονόματα των γραμμάτων του αλφάβητου, π.χ. τὸ ἄλφα
το απαρέμφατο με το ουδέτερο άρθρο, π.χ. τὸ λέγειν
οποιαδήποτε λέξη ή φράση ολόκληρη, όταν χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα ή ως ουσιαστικά αποχωρισμένα από την όλη φράση, με το ουδέτερο άρθρο πριν από αυτά, π.χ. τὸ ἄνθρωπος ἐστὶν ὄνομα·
μερικά ξενικά κύρια ονόματα, π.χ. ὁ Ἀδάμ, ὁ Δαβίδ, τὸ Πάσχα
Για έναν πλήρη οδηγό των Ουσιαστικών στα Αρχαία Ελληνικά: Πάτησε εδώ!