γραμματική

Πολύ ή πολλή;

Νέα Ελληνικά, Ορθογραφία

Το επίθετο πολύς- πολλή- πολύ Ορθογραφία: Συχνά παρατηρούνται λάθη ως προς την ορθογραφία του επιθέτου… Περισσότερα »Πολύ ή πολλή;

Μετοχές

αρχαία ελληνικά

Η μετοχή είναι ένα ρηματικό επίθετο με τρία γένη και τρεις καταλήξεις. Eπιθετική Μετοχή Kατηγορηματική… Περισσότερα »Μετοχές

Το Απαρέμφατο

αρχαία ελληνικά

Το Απαρέμφατο είναι ένας ονοματικός τύπος (γιατί εκφέρεται με το ουδέτερο άρθρο σε κάθε πτώση)… Περισσότερα »Το Απαρέμφατο

Οι Προθέσεις και η Σύνταξή τους στα Αρχαία Ελληνικά

αρχαία ελληνικά

Προθέσεις λέγονται οι άκλιτες λέξεις που συνήθως μπαίνουν εμπρός από κλιτές λέξεις και φανερώνουν διάφορες… Περισσότερα »Οι Προθέσεις και η Σύνταξή τους στα Αρχαία Ελληνικά

Βαρύτονα Φωνηεντόληκτα

αρχαία ελληνικά

Βαρύτονα λέγονται τα ρήματα που δεν τονίζονται στη λήγουσα, π.χ. λύω, νομίζω, διώκω ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ… Περισσότερα »Βαρύτονα Φωνηεντόληκτα

εἰμί

αρχαία ελληνικά

Αναφορικές Αντωνυμίες

αρχαία ελληνικά

Αναφορικές λέγονται οι αντωνυμίες με τις οποίες κανονικά μια ολόκληρη πρόταση αναφέρεται σε λέξη άλλης… Περισσότερα »Αναφορικές Αντωνυμίες

Αόριστες Αντωνυμίες

αρχαία ελληνικά

Αόριστες λέγονται οι αντωνυμίες που φανερώνουν κάτι αόριστο, που δεν μπορεί κανείς ή δε θέλει… Περισσότερα »Αόριστες Αντωνυμίες

Ερωτηματικές Αντωνυμίες

αρχαία ελληνικά

Ερωτηματικές λέγονται οι αντωνυμίες που εισάγουν ερωτήσεις. Ερωτηματικές αντωνυμίες είναι οι εξής: 1. τίς, τίς,… Περισσότερα »Ερωτηματικές Αντωνυμίες

Αυτοπαθητικές Αντωνυμίες

αρχαία ελληνικά

Αυτοπαθητικές λέγονται οι αντωνυμίες που φανερώνουν ότι το ίδιο υποκείμενο ενεργεί και συγχρόνως παθαίνει.