Παλληκάρι
Ήδη στη μεσαιωνική γλώσσα εμφανίζεται το ουσιαστικό παλληκάριον, υποκοριστικό του αρχ. πάλλαξ / πάλληξ, – ηκος ‘νέος προεφηβικής ηλικίας’, το οποίο συνδέεται ετυμολογικά με τη λ. παλλακή. Από την ετυμολογία προκύπτει σαφώς ότι ορθότερη είναι η γραφή παλληκάρι (με – λλ – και – η –), όχι παλικάρι».
(Σύμφωνα με το Λεξικό του Μπαμπινιώτη και το λεξικό του Κριαρά)
Παλικάρι
Συμπληρωματικά με τον τύπο “παλληκάρι” λημματογραφείται και ο τύπος “παλικάρι” ως απλοποιημένη γραφή.
(Λεξικό του Ιδρύματος Τριανταφυλλίδη)
Παληκάρι
Η γραφή “παληκάρι” προέρχεται μάλλον από σύγχυση μεταξύ της γραφής “παλληκάρι” και “παλικάρι”. Ωστόσο, δε δικαιολογείται ετυμολογικά.
ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΝ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ΕΤΥΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ ! ΠΑΛΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΟΣ !!!
Μηπως εχει σχεση με το τουρκ. palık (>παλούκι), που σημαινει ιστός, κατάρτι και θυμίζει «ευθυτενής», «ευσταλής», όπως λέμε για κάποιον ψηλό κι ευσταλή :»στυλιάρι»;