Ένα βασικό φαινόμενο της αρχαίας Ελληνικής και των γλωσσών που ανήκουν στην ίδια οικογένεια είναι οι μεταβολές στο φωνήεν τής ρίζας, οι λεγόμενες «μεταπτώσεις» («μεταπίπτει», δηλ. περνάει σε άλλη μορφή, πχ. από -ε- σε -ο- [φέρ-ω > φόρ-ος], από -ει- σε -οι- [αμείβ-ω > αμοιβ-ή] κ.λπ.). Οι μεταβολές αυτές στην ρίζα των λέξεων επιβίωσαν στην Νέα Ελληνική μέσα από την συνέχεια τής γλώσσας μας (Πηγή: Μπαμπινιώτης). Έτσι:
“Αλείφω” αλλά “Αλοιφή”
Discover more from Philologist-ina
Subscribe to get the latest posts to your email.
Αλείφω / Αλοιφή, το Όμικρον στη λέξη αλοιφή δηλώνει ορισμένο χώρο ενώ το «έψιλον Ιώτα» στην λέξη αλείφω επί εκτάσεως Όσο έχω χώρο…..